یادی از عزت الله انتظامی در سالروز درگذشتش | لبخندی که تمام نشد

سید جواد اشکذری | شهرآرانیوز - عزت ا ... انتظا مى را اولین بار حدود ۱۴ سال پیش دیدم. داور جشنواره ملى تئاتر «ماه» بود و دربین اجراى دو نمایش در دفتر زنده یاد دکتر سعید کشن فلاح، مدیر مرکز هنرهاى نمایشى حوزه هنرى کشور، نشسته بود. او به دلیل اینکه در آن زمان مسئول تئاتر حوزه هنرى خراسان رضوى بودم، مرا مى شناخت. دعوتم کرد: «سید! بیا داخل.» گفتم: خیلى دوست دارم با استاد انتظا مى مصاحبه کنم.

او شرایط مصاحبه را فراهم کرد ولى گفت فقط ۱۰ دقیقه. مى دانستم که گفتگو با او برایم کار سختى خواهد بود؛ چون ۵۰ سال فعالیت او با آن همه تجربه در ۱۰ دقیقه نمى گنجید.  عصر روز بعد مقابلش نشستم و گفتم: مشهدى هستم. خندید. گفتم: از هنرمندان تئاترم. گفت: برو تئاتر ببین. چرا این قدر اصرار دارى کار رسانه اى بکنى؟ گفتم: گفت وگوى من با شما نیز بخشى از فعالیت هاى تئاترى به شمار مى آید. گفت: تئاتر؟ من هم بچه تئاترم. در خانه اى به دنیا آمدم که پشت سالن تئاتر سنگلج قرار داشت. در یک خانواده پرجمعیت. الان پنج برادریم و چهار تا هم خواهر. تحصیلات ابتدایى ام هم در همان محله و در مدرسه عنصرى شروع شد.

اواخر دوران ابتدایى و فکر کنم حدود ۱۳ سالم بود که براى اولین بار با پاتوق بچه تئاترى هاى لاله زار آشنا شدم. عزت ا... انتظا مى با همان لهجه شیرین تهرانى اصیلش از هم دوره اى هاى هنرمندش نام برد و گفت: در همان زمان عشقم بازیگرى بودم، اما به موسیقى سنتى هم علاقه داشتم. پدرم، هم به شدت مخالف این گونه کار‌ها بود. اگر هم در آن سن وسال اجازه داشتم گاهى به تئاتر بروم، به خاطر این بود که فکر مى کردند مى روم در تماشاخانه هاى تئاتر کار برقى بکنم! یک بار پدرم فهمید من در نمایشنامه رادیویى نقشى را خوانده ام.

ناراحت شد و دعوا راه انداخت، اما ۲۰ شهریور ۱۳۲۰ وارد لاله زار شدم و با تئاترهاى تخته حوضى کارم را به صورت حرفه اى و رسمى آغاز کردم. گفت وگوى من با عزت سینماى ایران خاطرات شیرینى به همراه داشت. او همان سال، حدود ۸۴ سال داشت و به سختى راه مى رفت و خیلى سریع خسته مى شد. خوشبختانه شرایط مهیا شد و بازهم گفت وگوى ما روز دیگر با لبخند آقاى بازیگر آغاز شد. او گفت: از سال ۱۳۵۶ دیگر به تئاتر نیامدم و به سمت سینما گرایش پیدا کردم و اولین بازى ام در فیلم، حدود سال ۴۴ بود. «گاو» اولین فیلمم نبود ولى با این فیلم بود که مطرح شدم.

از آن جشنواره آنچه در ذهن من باقى مانده است، او و گفته هایش است.  حالا ما مانده ایم و هنرنمایى او در فیلم هاى «گاو»، «آقاى هالو «» ستارخان»، «حاجى واشنگتن ««کمال الملک»، «اجاره نشین ها»، «شیر سنگى»، «کشتى آنجلیکا»، «هامون»، «بانو»، «خانه خلوت»، «ناصرالدین شاه آکتور سینما»، «روز فرشته»، «روسرى آبى»، «گراندسینما»، «گاو خونى»، «جایى براى زندگى»، «حکم»، «خانه اى روى آب»، «شب»، «میناى شهر خاموش»، «زادبوم»، «چهل سالگى» و ...